بررسی فون نماتدهای مرتبط با فراریشه گیاهان پارک ملی سرخه حصار تهران
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
پارک جنگلی سرخه حصار در شرق شهر تهران واقع شده است و با وسعت تقریبی 9170 هکتار یکی از شریان های زیستی مهم کلانشهر تهران به شمار می آید، متاسفانه مطالعات اندکی درباره این منطقه صورت گرفته است. گونه های جانوری متعددی در این پارک ملی که در ارتباط با پارک ملی خجیر (از جمله پارک های حفاظت شده کشور) است، شناسایی شده که غالب این جانوران به نحوی حیات وابسته به گیاهان دارند. از این رو بررسی آفات و بیماری های پوشش گیاهی این ناحیه از اهمیت بالایی برخوردار است. نماتدها از جمله مهمترین انگل های گیاهی به شمار می روند که هرساله خسارت سنگینی را به محصولات کشاورزی و یا پوشش های گیاهی وارد می نمایند. هدف از این تحقیق شناسایی نماتد های مرتبط با فرا ریشه گیاهان در پارک ملی سرخه حصار و تعیین گونه های با جمعیت بالا و یا پراکنش بیشتر در این منطقه است. در این تحقیق نماتد های مرتبط با گیاهان در غالب 21 نمونه ریشه و خاک از ناحیه فرا ریشه طی دو نوبت نمونه گیری (آبان ماه 1393 و فروردین ماه 1394) به روش اصلاح شده سینی وایت هد (Whitehead and Hemming, 1965) استخراج و با استفاده از روش تکمیل شده سین هورست (De Grisse, 1969) تثبیت و به گلیسرین منتقل شدند. پس از تهیه اسلایدهای موقت و دائم با استفاده از گلیسرین و حلقه پارافینی، ابتدا جمعیتهای استخراج شده در سطح جنس شناسایی گردیدند. سپس با اندازه گیری شاخص های تفکیکی مهم و مطالعه خصوصیات ریخت شناختی و با استفاده از منابع معتبر، تعیین گونه شدند. در این تحقیق 17 گونه نماتد مرتبط با فرا ریشه گیاهان در منطقه سرخه حصار شناسایی به شرح زیر شناسایی گردید:
Aphelenchus avenae, Aphelenchoides composticola, Basiria graminophila, Boleodorus thylactus, Coslenchus costatus, Criconemoides xenoplax, Ditylenchus myceliophagus, Filenchus misellus, F. vulgaris, Geocenamus brevidens, Helicotylenchus digonicus, Paratylenchus hamatus, Paratylenchus projectus, Pratylenchoides ritteri, Pratylenchus neglectus, Psilenchus hilarulus, Scutylenchus rugosus.
در بین گونه های شناسایی شده، دو گونه P. neglectus و G. brevidens از جمعیت بالایی برخوردار بوده و می توانند با توجه به زیست شناسی و جمعیت بالای آن ها، به عنوان انگل های با ریسک خطر بالا در این منطقه معرفی شوند. همچنین در این تحقیق گونه های G. brevidens و S. rugosus از پراکنش بیشتری در بین نمونه ها برخوردار بودند.
Aphelenchus avenae, Aphelenchoides composticola, Basiria graminophila, Boleodorus thylactus, Coslenchus costatus, Criconemoides xenoplax, Ditylenchus myceliophagus, Filenchus misellus, F. vulgaris, Geocenamus brevidens, Helicotylenchus digonicus, Paratylenchus hamatus, Paratylenchus projectus, Pratylenchoides ritteri, Pratylenchus neglectus, Psilenchus hilarulus, Scutylenchus rugosus.
در بین گونه های شناسایی شده، دو گونه P. neglectus و G. brevidens از جمعیت بالایی برخوردار بوده و می توانند با توجه به زیست شناسی و جمعیت بالای آن ها، به عنوان انگل های با ریسک خطر بالا در این منطقه معرفی شوند. همچنین در این تحقیق گونه های G. brevidens و S. rugosus از پراکنش بیشتری در بین نمونه ها برخوردار بودند.
کلیدواژه ها