ردیابی و پراکنش ویروس موزائیک نواری نیشکر در اراضی نیشکر استان خوزستان

عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
نیشکر (Saccharum officinarum L.) یکی از گیاهان قندی مهم است که بخش اصلی شکر مصرفی مردم جهان را تأمین می‌کند. ویروس‏های ایجاد کننده موزائیک یکی از مخرب‌ترین و گسترده‌ترین بیماری‏های ویروسی نیشکر هستند. ویروس موزائیک نواری نیشکر، گونه‏ای از جنس جدید Poacevirus در خانواده Potyviridae است و علائم آن مختلط با سایر ویروس‏های ایجاد کننده‏ی موزائیک در ویروس موزائیک نیشکر و ویروس موزائیک سورگوم است. با توجه به راهبردی بودن زراعت نیشکر در استان خوزستان و نامشخص بودن وضعیت آلودگی به این ویروس در اراضی استان این تحقیق جهت ردیابی و تعیین پراکنش ویروس موزائیک نواری نیشکر و بررسی فیلوژنی جدایه‏های بومی استان با سایر استرین‏های شناخته شده برنامه‏ریزی شد. در سال زراعی 1394-1393، برگ‏های حاوی علائم از مزارع جمع‏آوری و بر روی یخ به آزمایشگاه منتقل شدند. آر ان آ کل از بافت برگ با استفاده از روش تغییر یافته و بهینه شده مبتنی بر مصرف فنل کلروفرم و بافر تنس استخراج شد. نسخه‏برداری معکوس و واکنش زنجیره‏ای پلیمراز با استفاده از جفت پرایمر اختصاصی رفت و برگشت SCSMV-F/R طراحی شده از توالی پروتئین پوششی و NIb پروتئین برای تکثیر قطعه‏ای به طول 570 کیلو باز انجام شد. بر اساس آنالیز محصولات واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و با در نظر گرفتن تکثیر ناحیه هدف، از 90 نمونه بررسی شده مربوط به شش کشت و صنعت نیشکر، 16 نمونه آلوده به ویروس موزائیک نواری نیشکر تشخیص داده شد. قطعات تکثیری با استفاده از روش رسوب با اتانول خالص‏سازی و سپس توالی‏یابی شدند. توالی‌های بدست آمده ویراستاری و مونتاژ شدند. توالی شش نمونه مربوط به سه کشت و صنعت نیشکر در بانک ژن ذخیره و تحت شماره‌های دسترسی KR868693، KU297228،KU323638 ، KU297229، KR920050 و KU297230 قرار گرفتند. پس از ویراستاری توالی‏ها؛ جستجوی BLASTn برای بررسی میزان شباهت توالی‏ جدایه‏های مورد مطالعه با توالی استرین‏های مرجع انجام گرفت و بر اساس آن جدایه‏ها بیش از 90 درصد شباهت با سایر استرین‏های های موجود در بانک ژن نشان دادند. جدایه‏های SCSMV-3 و SCSMV-39 به ترتیب با 97 و 96 درصد شباهت بالاترین شباهت را با استرینی از پاکستان و جدایه‏های SCSMV-33، SCSMV-34 و SCSMV-36 با 93 درصد شباهت بالاترین شباهت را با استرینی از چین نشان دادند. همچنین جدایه SCSMV-37 با 96 درصد شباهت بالاترین شباهت را با استرینی از پاکستان نشان داد. درخت فیلوژنتیکی بر اساس الگوریتم درست‏نمایی بیشینه ترسیم و مشخص شد که استرین‏هایی از پاکستان و هند به همراه جدایه‏های بومی یک کلاد و استرین‏هایی از هند، چین، اندونزی، ژاپن و تایلند در یک کلاد متفاوت قرار گرفتند. آنالیز درست‏نمایی بیشینه نشان داد که استرین‏هایی از پاکستان و هند به همراه جدایه‏های ایران از جمعیت‏های این ویروس از مناطق مختلف چین، اندونزی و تایلند منشأ گرفته‏اند.
کلیدواژه ها