تأثیر محتوی جیره غذایی روی فعالیت آمیلولیتیک Plodia interpunctella (Hubner) (Lepidoptera: Pyralidae)
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
1دانشجو
2استاد دانشگاه تهران
چکیده
شبپره هندی، Plodia interpunctella، یک آفت پلیفاژ و جدی محصولات انباری در سراسر جهان میباشد. تحقیقات بیوشیمیایی دقیق آلفا-آمیلاز معدهمیانی شبپره هندی برای برنامهریزی استراتژیهای مؤثر برمبنای مهارکننده آلفا-آمیلاز برای مقابله با هجوم آفت ضروری میباشد. در این مطالعه، ما تغییرات ترکیب آلفا-آمیلاز معدهمیانی شبپره هندی پس از تغذیه روی شش جیره غذایی، یعنی توت خشک، پسته، بادامزمینی، انجیر و کشمش، و در طی رشد و نمو لاروی را بررسی کردیم. حشرات روی رژیمهای غذایی مختلف در دمای 1±27 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد، و دوره نوری 16: 8 ساعت (روشنایی: تاریکی) پرورش داده شد. مطابق با نتایج، فعالیتهای آمیلولیتیک در تمامی سنین لاروی تشخیص داده شد؛ سنین اولیه سطوح آلفا-آمیلاز پایینتری داشتند که به تدریج تا سن چهارم لاروی بالا رفت، هرچند، در سن پنجم بهطور چشمگیری کاهش یافت. تفاوتهای کمی و کیفی در فعالیتهای معدهمیانی شبپره هندی پس از تغذیه روی جیرههای غذایی طبیعی و غذای مصنوعی ثبت شد. فعالیت آمیلولیتیک و الگوهای ایزوفرم بسته به جیرهغذایی طبیعی و مصنوعی متفاوت بود. لاروهای شبپره هندی تغذیه شده روی غذای مصنوعی به صورت مقایسهای فعالیت آمیلولیتیک بالاتر با بیشترین فعالیت در سن چهارم (µmol/min/individual 00091/0±033/0) را داشتند. زایموگرامها حضور 5 ایزوفرم آمیلازی در عصارههای معدهمیانی شبپره هندی تغذیه شده روی جیرههای غذایی مختلف را نشان دادند. دومین ایزوفرم آمیلازی (A2) در عصارههای معدهمیانی لاروهای تغذیه شده روی تمامی جیرههای غذایی وجود داشت. چهارمین ایزوفرم آمیلازی (A4) تنها در لاروهای تغذیه شده روی جیرهغذایی مصنوعی وجود داشت، در حالیکه، اولین ایزوفرم آمیلازی (A1) فقط در لاروهای تغذیه شده روی پسته بود. لاروهای شبپره هندی تغذیه شده روی انجیر، توت و کشمش یک ایزوفرم آمیلازی ضعیف (A2) را به نمایش گذاشتند. ارتباط فعالیتهای آلفا-آمیلازی لارو شبپره هندی با محتوای کربوهیدرات جیرههای غذایی مختلف پیشنهاد میکند که شبپره هندی سطوح این آنزیم هضم را در پاسخ به ترکیب جیرهغذایی تنظیم میکند. با توجه به این همبستگی، به نظر میرسد که یک مکانیسم در حشرات وجود دارد که به دقت محتوای جیرهغذایی را شناسایی میکند و سطح این آنزیم گوارشی مهم را تنظیم میکند. در مورد انجیر، توت و کشمش به عنوان جیرههای غذایی برای شبپره هندی، محتواهای آلفا-آمیلاز معدهمیانی برای تولید انرژی مورد نیاز از غذای خورده شده غنی از کربوهیدرات در سطح پایین تنظیم میشود. در مقابل، جیرههای غذایی فقیر در کربوهیدرات آلفا-آمیلاز هضم معدهمیانی شبپره هندی را در سطح بالا تنظیم میکنند. این تنظیمات در آنزیمهای هضم شبپره هندی ممکن است برای بهدست آوردن تغذیه بهتر از جیره غذایی و جلوگیری از سمیت بهعلت عدم تعادل تغذیهای باشد. سازگاریهای پستغذیهای انجام شده در سطح معدهمیانی، در شکل رهاسازی کنترل شده آنزیمهای هضم، ممکن است یک فاکتور کلیدی کمک کننده به انعطافپذیری فیزیولوژیکی در شبپره هندی باشد.
کلیدواژه ها