استخراج بازدارنده های پروتئینی از Dature straminium (Solanacea)و D. metel و بررسی اثرات بازدارندگی آن در تریپسین گوارشی کرم غوزه پنبه Helicoverpa armigera Hubner

عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
1ندارد
2ستاد تمام و عضو هیت علمی دانشگاه تبریز
چکیده
کرم غوزه ی پنبه، Helicoverpa armigera (Hubner) (Lep: Noctuidae)، از مهمترین آفات پنبه و ذرت است که بسیار پلی فاژ بوده و پراکنش جهانی دارد. مقاومت این حشره به پایروتیروئیدها ، اورگانوفسفات ها و کاربامات ها از کشورهای مختلفی مانند استرالیا، چین، هند، پاکستان و ترکیه گزارش شده است. در حشرات گیاه خوار، غیرفعال کردن آنزیم های گوارشی بوسیله مهارکننده ها، توانایی گوارشی لاروها و حشرات کامل را با بلوکه کردن آمیلازها و پروتئازهای لوله گوارش کاهش می دهد که منجر به مرگ و میر، تاخیر در رشد و نمو، کاهش تغذیه و کاهش باروری می شود. بدین منظور حشرات در ظروفی مناسب روی غذای مصنوعی تخت شرایط دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. برای جلوگیری از هم خواری، لاروهای سن 3 به ظروف شیشه ای (3 × 9 cm) منتقل شده و تا شفیرگی بصورت انفرادی پرورش یافتند. بعد از تشریح لارو سن آخر، روده میانی جدا شده و هوموژنیت تهیه شد، رونشین حاصل از سانتریفیوژ هموژنیتها به عنوان منبع آنزیم مورد استفاده قرار گرفت. بذور D. straminium و D. metel متعلق به خانواده ی Solanacea از شرکت پاکان بذر اصفهان تهیه گردید و سپس آسیاب شدند. 30 گرم از هر کدام از بذور آرد شده با 150 میلی لیتر آب مقطر حاوی NaClیک مولار در دمای 4 درجه سلسیوس به مدت 2 ساعت هم زده شد. عصاره پروتئینی حاصل با اشباع سازی با سولفات آمونیوم 20، 40، 60 و 80 % و سپس دیالیز استخراج شد. عصاره آنزیمی و عصاره مهارکننده پروتئینی در محیط بافری Tris-Hcl (8 : pH؛ 05/0 مولار) با هم اثر داده شد و پس از انکوباسیون در دمای محیط، سوبسترای BApNA نیز افزوده شد. هم چنین فعالیت مهارکننده در اسیدیته ها (2-12) و دماهای مختلف (20-70 ) بررسی شد. سنجش فعالیت مهارکنندگی در طول موج 405 نانومتر توسط میکروپلیت ریدر تعیین گردید. در نتیجه، میزان مهارکنندگی تریپسین تیمار شده با عصاره پروتئینی بذر D. metel 96 ، 65 ، 33، و 65 % و برای بذرD. straminium 90 ، 72 ، 67، و 45 % به ترتیب اشباع سازی با سولفات آمونیوم 20، 40، 60 و 80 % به دست آمد. نتایج بدست آمده با اسیدیته های مختلف نیز نشان داد که پایداری مهارکننده در اسیدیته های 7-11 و حداکثر پایداری در اسیدیته 8 بود. برای آزمایش بررسی فعالیت مهارکننده در دماهای مختلف نیز نتایج بدست آمده نشان داد که فعالیت مهارکننده در دماهای 35- 45 درجه سلسیوس پایدار بود و حداکثر پایداری در دمای 37 درجه ثبت شد و از دماهای 50 درجه به بالا اثر مهارکننده به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. افزایش دما می تواند منجر به اختلال
پیوندها در ساختار سه بعدی پروتئین شود.
کلیدواژه ها